Sagan í stuttu máli
Sagan fjallar um strák sem heitir Fjóli Fífils, hann útskrifaðist úr Einkaspæjaraskólnum. Einn daginn var framið rán í Heimsminjasafninu og verðmætu gullúri stolið.
Fjóli las um ránið í blaðinu og klippti fréttina út, hann ætlaði að rannsaka málið. Hann sá strax að honum myndi vanta útbúnað til að rannsaka málið eins og alvöru spæjari. Hann brunnaði á skærgulu skellinöðrunni í búðina Spæjó sem var verslun fyrir einkaspæjara. Hann verslaði fulla poka af dóti sem myndi hjálpa honum við að finna út hver þjófurinn væri. Fjóli brunaði beint að Heimsminjasafninu og þar var fullt af lögreglumönnum, hann fór beint til lögreglustjórans og tilkynnti honum að hann væri mættur til þjónustu reiðubúinn. Það kom fljótlega í ljós að lögreglann vildi ekki hans aðstoð. Fjóli var mjög vonsvikinn yfir þessu og hann ætlaði sko ekki að gefast upp. Fjóli stelst inn á safnið, ásamt hamstrinum sínum honum Pedró. Þeir fara inn um kjallaraglugga sem var opinn og fara fljótlega að heyra hljóð sem barst frá múmíukistu. Þeir verða mjög hræddir en ákveða að opna kistuna. Í kistunni var Fornfríður Filippusdóttir sem var kölluð Fornfríður frænka, hún var svo glöð að sjá þá því þeir höfðu bjargað henni. Hún vann á safninu og einhver hafði læðst aftan að henni og ýtt henni ofan í kistuna. Þetta var mjög merkilegt úr sem var stolið það töluðu margir um söguna af gullúri Maraþons, það fannst fyrir mörgum árum og höfðu margir fræðimenn reynt að ráða gátuna um úrið án árangurs. Úrið var sent á safnið til varðveislu. Samkvæmt sögunni var úrið stórhættulegt í höndum vondra manna. Fjóli, Pedró og Fornfríður fara að reyna að finna út hvar úrið gæti verið, þau ákveða að fljúga til Egyptalands, þau hitta flugmann sem heitir Marsteinn, hann var ný útskrifaður úr flugskólanum. Á leiðinni sáu þau svartan loftbelg og þegar hann kom nær sáu þau að þetta var glæpamaðurinn Víslundur sem var að elta þau. Hann skaut úr slímbombubyssu á flugvélina og hún fer hratt niður. Þau ná að nauðlenda og kemur þá í ljós að þau voru í Mexico. Þau fá svo far með kívíflutningakafbátinum Kívíið yfir til Egyptalands. Þar leigja þau sér úlfalda til að komast að grafhýsi Mímons. Þá hitta þau konu sem heitir Kríólína sem býðst til að sýna þeim hvernig þau komist þangað. Hún sagðist vera áhugakona um egypskar fornleifar og að Alvitra Eirholt hefði haft samband við hana og beðið hana um að fylgja þeim réttu leiðina. Inn í grafhýsinu leita þau að leynihvelfingunni og þurftu að leysa alls konar gátur og þrautir. Sagan endar á því að það kom í ljós að forstjóri safnsins prófessor Nervill og glæpagengi hans rændu gullúrinu. Þau voru mjög hissa því engum hefði grunað að hann myndi ræna því. Fornfríður var síðan ráðin sem forstjóri Heimsminjasafnsins.
Fjóli las um ránið í blaðinu og klippti fréttina út, hann ætlaði að rannsaka málið. Hann sá strax að honum myndi vanta útbúnað til að rannsaka málið eins og alvöru spæjari. Hann brunnaði á skærgulu skellinöðrunni í búðina Spæjó sem var verslun fyrir einkaspæjara. Hann verslaði fulla poka af dóti sem myndi hjálpa honum við að finna út hver þjófurinn væri. Fjóli brunaði beint að Heimsminjasafninu og þar var fullt af lögreglumönnum, hann fór beint til lögreglustjórans og tilkynnti honum að hann væri mættur til þjónustu reiðubúinn. Það kom fljótlega í ljós að lögreglann vildi ekki hans aðstoð. Fjóli var mjög vonsvikinn yfir þessu og hann ætlaði sko ekki að gefast upp. Fjóli stelst inn á safnið, ásamt hamstrinum sínum honum Pedró. Þeir fara inn um kjallaraglugga sem var opinn og fara fljótlega að heyra hljóð sem barst frá múmíukistu. Þeir verða mjög hræddir en ákveða að opna kistuna. Í kistunni var Fornfríður Filippusdóttir sem var kölluð Fornfríður frænka, hún var svo glöð að sjá þá því þeir höfðu bjargað henni. Hún vann á safninu og einhver hafði læðst aftan að henni og ýtt henni ofan í kistuna. Þetta var mjög merkilegt úr sem var stolið það töluðu margir um söguna af gullúri Maraþons, það fannst fyrir mörgum árum og höfðu margir fræðimenn reynt að ráða gátuna um úrið án árangurs. Úrið var sent á safnið til varðveislu. Samkvæmt sögunni var úrið stórhættulegt í höndum vondra manna. Fjóli, Pedró og Fornfríður fara að reyna að finna út hvar úrið gæti verið, þau ákveða að fljúga til Egyptalands, þau hitta flugmann sem heitir Marsteinn, hann var ný útskrifaður úr flugskólanum. Á leiðinni sáu þau svartan loftbelg og þegar hann kom nær sáu þau að þetta var glæpamaðurinn Víslundur sem var að elta þau. Hann skaut úr slímbombubyssu á flugvélina og hún fer hratt niður. Þau ná að nauðlenda og kemur þá í ljós að þau voru í Mexico. Þau fá svo far með kívíflutningakafbátinum Kívíið yfir til Egyptalands. Þar leigja þau sér úlfalda til að komast að grafhýsi Mímons. Þá hitta þau konu sem heitir Kríólína sem býðst til að sýna þeim hvernig þau komist þangað. Hún sagðist vera áhugakona um egypskar fornleifar og að Alvitra Eirholt hefði haft samband við hana og beðið hana um að fylgja þeim réttu leiðina. Inn í grafhýsinu leita þau að leynihvelfingunni og þurftu að leysa alls konar gátur og þrautir. Sagan endar á því að það kom í ljós að forstjóri safnsins prófessor Nervill og glæpagengi hans rændu gullúrinu. Þau voru mjög hissa því engum hefði grunað að hann myndi ræna því. Fornfríður var síðan ráðin sem forstjóri Heimsminjasafnsins.